"இறையில் மலர்ந்த காதல்"

பாண்டிய நாட்டின் மதுரையில் சங்கம் சிறப்புற்று விளங்கிய காலம். கரிகால் சோழனின் படையெடுப்பு நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.

மதுரையின் பொற்கொல்லர் தெருவில் வாழ்ந்த நம்பி, சிறந்த வீரனாகவும் கலைஞனாகவும் விளங்கினான். அவன் செய்த ஆபரணங்கள் அரண்மனை வரை புகழ் பெற்றிருந்தன.

ஒருநாள், அவன் கடைமுன் ஒரு பெண் வந்து நின்றாள். கனிந்த குரலில், "ஐயா, என் தோள்வளை உடைந்துவிட்டது. புதிதாக செய்து தர இயலுமா?"

நம்பி அப்பெண்ணை நோக்கினான். கரும்கூந்தல், நீண்ட விழிகள், நுண்ணிய இடை. அவள் சங்கப்புலவர் காரிக்கண்ணனாரின் மகள் கண்ணகி.

"தங்கள் வளையை செப்பனிட்டுத் தருகிறேன் அம்மா," என்றான் நம்பி.

கண்ணகி வளையைக் கொடுத்துவிட்டு சென்றாள். அன்று முதல் நம்பியின் நெஞ்சில் ஏதோ ஓர் உணர்வு மலர்ந்தது.

மறுநாள், கண்ணகி வளையை வாங்க வந்தபோது,

"இந்த வளை தங்களுக்கென்றே செய்தது போல் பொருந்துகிறது," என்றான் நம்பி.

கண்ணகி சிறிது நாணத்துடன், "தங்கள் கைவண்ணம் சிறப்பானது," என்றாள்.

அன்று முதல் இருவரும் அடிக்கடி சந்தித்தனர். இருவரின் உள்ளங்களிலும் காதல் மெல்ல மலர்ந்தது.

ஒருநாள் மாலை, வைகை ஆற்றங்கரையில்...

"கண்ணகி, என் உள்ளம் உன்னை நாடுகிறது," என்றான் நம்பி.

"நம்பி, நம் குலம் வேறு. தந்தை ஒப்புக்கொள்வாரோ?"

"காதல் குலத்தை பார்ப்பதில்லை கண்ணகி. பாரி வள்ளலின் மகள் அங்கவைக்கும், ஓர் இடையனுக்கும் நடந்த காதலை அறிவாய் அல்லவா?"

கண்ணகியின் கண்களில் நீர் தளும்பியது. "ஆனால்..."

அப்போது, ஓர் ஓலை வந்தது. கரிகாலன் படை நெருங்கி வருவதாக.

நம்பி எழுந்தான். "நான் போர்க்களம் செல்ல வேண்டும் கண்ணகி."

"நம்பி..." கண்ணகியின் குரல் தழுதழுத்தது.

"அஞ்சாதே. நான் வெற்றியுடன் திரும்பி வருவேன். அப்போது நம் காதலை உலகறியச் சொல்வோம்."

போர்க்களத்தில் நம்பி வீரமாகப் போரிட்டான். கரிகாலனின் படையை முறியடிக்க உதவினான். பாண்டிய மன்னன் மகிழ்ந்து அவனை அழைத்தான்.

"நம்பி, உன் வீரம் போற்றுதற்குரியது. என்ன வரம் வேண்டுமென கேள்!"

நம்பி தைரியமாக, "மன்னா, புலவர் காரிக்கண்ணனாரின் மகள் கண்ணகியை மணக்க அனுமதி வேண்டும்."

அரண்மனையில் அமர்ந்திருந்த காரிக்கண்ணனார் எழுந்தார்.

"மன்னா, என் மகளுக்கு இதைவிட சிறந்த மணாளன் கிடைக்க மாட்டான். நம்பியின் கலைத்திறனும், வீரமும், பண்பும் எனக்குத் தெரியும்."

மன்னன் மகிழ்ந்தான். "அப்படியே ஆகட்டும்!"

திருமணம் சிறப்பாக நடந்தேறியது. கவிஞர்கள் பாடல்கள் பாடினர்.

கண்ணகி நம்பியை நோக்கினாள். "நம் காதல் வெற்றி பெற்றது."

"காதல் என்பது இரு உள்ளங்களின் கலப்பு கண்ணகி. அதில் குலமும், சாதியும் இல்லை."

இவ்வாறு, மதுரையில் ஒரு புதிய காதல் கதை எழுதப்பட்டது. நம்பியும் கண்ணகியும் இன்பமாக வாழ்ந்தனர். அவர்களின் காதல் கதை சங்க இலக்கியங்களில் பாடப்பட்டது.

பிற்காலத்தில், அவர்களின் வாரிசுகள் கலை, இலக்கியம், வீரம் என அனைத்திலும் சிறந்து விளங்கினர். மதுரையின் பொற்கொல்லர் தெருவில் மலர்ந்த காதல் பல தலைமுறைகளுக்கு முன்னுதாரணமாக விளங்கியது.

"காதல் என்பது இறையின் வரம்" என்று சொல்வார்கள். நம்பியும் கண்ணகியும் அதை நிரூபித்தனர். அவர்களின் காதல் கதை இன்றும் மதுரையின் தெருக்களில் பேசப்படுகிறது.