"முதல் காதலின் மெல்லிய மழை"

சென்னையின் அழகிய வசந்த காலம். பிளஸ் 1 படிக்கும் கார்த்திக் தன் வீட்டிலிருந்து பள்ளிக்குப் புறப்பட்டான். வழக்கம்போல அவன் நண்பன் ராகுல் வீட்டு முன் காத்திருந்தான்.

"என்னடா இன்னிக்கு லேட்?" என்றான் ராகுல்.

"சாரிடா, அலாரம் சரியா ஒலிக்கல."

இருவரும் பேசிக்கொண்டே நடந்தனர். திடீரென்று ஒரு பெண் அவர்களைக் கடந்து சென்றாள். நீல நிற பாவாடை, வெள்ளை சட்டை, நீளமான கூந்தல். கார்த்திக் அவளைப் பார்த்தபடியே நின்றான்.

"யாருடா அவ? புதுசா தெரியுதே?" என்றான் ராகுல்.

"தெரியல... நம்ம ஸ்கூல் யூனிஃபார்ம்தானே?"

பள்ளியில், அன்று முதல் வகுப்பில் ஆசிரியர் அறிமுகப்படுத்தினார். "இவங்க வர்ஷா. புதுசா சேர்ந்திருக்காங்க."

கார்த்திக்கின் இதயம் துடித்தது. வர்ஷா... என்ன அழகான பெயர்!

அன்று முதல் கார்த்திக்கின் வாழ்க்கை மாறத் தொடங்கியது. காலை பள்ளிக்கு செல்லும் நேரம் அவனுக்கு மிகவும் பிடித்தமான நேரமானது. வர்ஷாவைப் பார்க்கும் ஒவ்வொரு தருணமும் அவன் இதயம் பறந்தது.

ஒரு நாள் லாப் வகுப்பில்...

"கார்த்திக், உன் பக்கத்துல சீட் காலியா இருக்கு. நான் உட்கார்லாமா?" என்றாள் வர்ஷா.

கார்த்திக்கின் கை நடுங்கியது. "ஆ... ஆமா... உட்காரு."

அன்று முதல் அவர்கள் நண்பர்களானார்கள். பள்ளி முடிந்து திரும்பும்போது பேசிக்கொண்டே வருவார்கள்.

"உனக்கு எந்த பாடம் பிடிக்கும்?" என்று கேட்டாள் வர்ஷா.

"எனக்கா? கணிதம்."

"எனக்கும்தான்! நான் IIT போகணும்னு ஆசை."

கார்த்திக்கின் கண்கள் பிரகாசமாயின. "நானும்தான்!"

நாட்கள் நகர்ந்தன. இருவரும் நெருங்கிய நண்பர்களானார்கள். ஆனால் கார்த்திக்கின் இதயத்தில் காதல் மலர்ந்து கொண்டிருந்தது.

ராகுல் அவனை கேலி செய்வான். "சொல்லிடுடா! எவ்வளவு நாள் இப்படியே இருப்ப?"

ஆனால் கார்த்திக்குக்கு பயம். வர்ஷாவின் நட்பை இழக்க அவன் விரும்பவில்லை.

ஒரு மழை நாளில்...

"கார்த்திக், என் கூட லைப்ரரிக்கு வருவியா? நாளை டெஸ்ட்க்கு படிக்கணும்."

"சரி வர்ஷா."

லைப்ரரியில் இருவரும் படித்துக் கொண்டிருந்தனர். திடீரென்று மின்சாரம் போய்விட்டது.

இருட்டில் வர்ஷாவின் கை தற்செயலாக கார்த்திக்கின் கையில் பட்டது. இருவரும் அசைவற்று இருந்தனர்.

"வர்ஷா..."

"ம்..."

"நான் ஒண்ணு சொல்லணும்..."

"என்ன கார்த்திக்?"

"I... I think I'm in love with you..."

அமைதி. கார்த்திக்கின் இதயம் வேகமாக துடித்தது.

வர்ஷா மெதுவாக சிரித்தாள். "நீ இவ்வளவு நாள் எடுத்துக்கிட்டியே..."

"என்ன?"

"நானும் உன்னை லவ் பண்றேன் கார்த்திக்..."

அந்த இருட்டில், அவர்களின் முதல் காதல் மலர்ந்தது.

அடுத்த நாட்களில் அவர்களின் காதல் ஆழமானது. ஒன்றாக படித்தார்கள், கனவு கண்டார்கள், எதிர்காலத்தை திட்டமிட்டார்கள்.

பிளஸ் 2 முடிந்தது. இருவரும் IIT நுழைவுத் தேர்வில் வெற்றி பெற்றார்கள்.

"கார்த்திக், நாம இரண்டு பேரும் வெவ்வேறு IIT கேம்பஸ்ல இருப்போமே..."

"கவலைப்படாதே வர்ஷா. நம்ம காதல் தொலைவால மாறாது."

"Promise?"

"Promise."

இன்று, கார்த்திக்கும் வர்ஷாவும் வெவ்வேறு நகரங்களில் படித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால் அவர்களின் காதல் தொடர்கிறது. தினமும் வீடியோ கால், மெசேஜ்கள்.

ராகுல் இன்னும் கேலி செய்கிறான். "டீன் ஏஜ் லவ்னு நினைச்சேன்டா. ஆனா உங்க லவ் நிஜமானது."

கார்த்திக் புன்னகைக்கிறான். முதல் காதல் என்றும் இனிமையானது. வசந்த காலத்தில் தொடங்கிய அவர்களின் காதல் இன்றும் வசந்தமாகவே இருக்கிறது.

விடுமுறைக்கு வரும்போதெல்லாம், அவர்கள் முதலில் சந்தித்த அதே சாலையில் நடக்கிறார்கள். அதே உணர்வுகள், அதே துடிப்பு, அதே காதல்...

முதல் காதலின் மெல்லிய மழை இன்றும் பெய்து கொண்டிருக்கிறது. கார்த்திக்கும் வர்ஷாவும் அந்த மழையில் நனைந்தபடி தங்கள் எதிர்காலத்தை நோக்கி பயணிக்கிறார்கள்.

"எப்போதும் என்னோட இருப்பியா வர்ஷா?"

"Forever கார்த்திக்... Forever..."