சோழ நாட்டின் உறையூரில் காலை பொழுது விடிந்தது. அரண்மனையின் மன்றத்தில் மன்னன் கிள்ளிவளவன் அமர்ந்திருந்தான். அவன் முன் பொதியமலையிலிருந்து வந்த புலவர் பரணர் நின்றிருந்தார்.
"மன்னா! உம் வீரமும் கொடையும் தமிழகமெங்கும் பேசப்படுகிறது," என்றார் பரணர்.
"புலவரே! என் வீரம் என் மக்களுக்காகவே. ஆனால் இன்று என் மனம் கலங்குகிறது. வடவர் படையெடுப்பு நெருங்கி வருகிறது," என்றான் கிள்ளிவளவன்.
அப்போது அங்கு வந்த படைத்தலைவன் வல்வில் ஓரி, "மன்னா! அஞ்ச வேண்டாம். நம் வீரர்கள் போர்க்களத்தில் காத்திருக்கின்றனர்."
"ஓரி! போர் என்பது வெற்றி தோல்வி மட்டுமல்ல. எத்தனையோ உயிர்கள்..."
புலவர் பரணர் குறுக்கிட்டார், "மன்னா! 'யானை புக்க புலம் போல தானும் உண்ணான் உலகும் கெடுமே' என்பது புறநானூறு. ஒரு மன்னன் தன் மக்களின் நலனுக்காக போரிட வேண்டியது அவசியம்."
மன்னன் எழுந்தான். "ஆம் புலவரே! என் மக்களின் அமைதியான வாழ்வுக்காக இந்த போர் அவசியம்."
அடுத்த நாள் காலை...
போர்க்களத்தில் வீரர்கள் அணிவகுத்து நின்றனர். மன்னன் கிள்ளிவளவன் தன் வீரர்களை நோக்கி,
"வீரர்களே! நம் மண்ணின் மானம் காக்க களம் புகுவோம். 'நிலத்தினும் பெரிதே வானினும் உயர்ந்தன்று' என்பது போல நம் வீரம் விளங்கட்டும்!"
படைத்தலைவன் ஓரி, "மன்னா! வடவர் படை நெருங்கி வருகிறது."
போர் தொடங்கியது. வாள்கள் மோதும் ஓசை, யானைகளின் பிளிறல், குதிரைகளின் கனைப்பு எல்லாம் கலந்து ஒலித்தன.
மாலைப் பொழுதில்...
புலவர் பரணர் போர்க்களத்தை பார்த்து வியந்தார். "எத்தனை வீரம்! 'கற்றதனால் ஆய பயன்என்கொல் வாலறிவன் நற்றாள் தொழாஅர் எனின்' என்பது போல மன்னன் தன் வீரத்தை நிரூபித்துள்ளான்."
சோழ நாட்டு வீரர்கள் வெற்றி பெற்றனர். மன்னன் கிள்ளிவளவன் தன் அரண்மனைக்கு திரும்பினான்.
"மன்னா! உம் வீரம் புறநானூற்றில் பாடப்பட வேண்டியது," என்றார் பரணர்.
"புலவரே! வீரம் என்பது வெற்றியில் மட்டுமல்ல. 'பகைவரை வென்றபின் அவர்களை ஆதரிப்பதிலும் உள்ளது' என்பதை நான் கற்றுள்ளேன்."
"மன்னா! நீர் சொல்வது மெய். 'அறத்தின் வழி நின்று போர் செய்தல்' என்பதே சிறந்த வீரம்."
மன்னன் தன் வீரர்களை அழைத்தான். "வீரர்களே! இன்று முதல் வடவர்களும் நம் குடிமக்களே. அவர்களை அரவணைத்து வாழ வேண்டும்."
படைத்தலைவன் ஓரி, "மன்னா! உம் பெருந்தன்மை போற்றுதற்குரியது."
புலவர் பரணர் மகிழ்ந்தார். "இதுவே புறநானூறு போற்றும் உயர்ந்த பண்புகள். வீரமும் அறமும் ஒருங்கே கொண்ட ஆட்சி நீடூழி வாழ்க!"
இவ்வாறு, சோழ நாட்டில் வீரமும் அறமும் செழித்தோங்கியது. புறநானூற்றின் கருத்துக்கள் காலம் கடந்தும் வாழ்வியல் நெறிகளாக விளங்குகின்றன என்பதை இக்கதை உணர்த்துகிறது.
மன்னன் கிள்ளிவளவனின் ஆட்சி புறநானூற்றில் பாடப்பட்டது போல, வீரமும் அறமும் கலந்த ஆட்சியாக வரலாற்றில் பொறிக்கப்பட்டது.
Post a Comment (0)