கல் தோன்றி மண் தோன்றாக் காலத்தே முன் தோன்றிய மூத்த குடி' களான தமிழர்களின் ஆதிபுராதன மொழி தமிழ்மொழி. எகிப்திய, பாபிலோனிய, காஸ்டீய, ஆரிய, கிரேக்க, லத்தீன், மெக்ஸிக்கன், பெருவியன் மொழிகள் வழக்கொழிந்து போய்விட்டன. அத்துணைத் தொன்மையான தமிழ்மொழி இன்னும் உயிரோடு கன்னித் தமிழாக விளங்குகிறது.
சேந்தன் திவாகரம், பிங்கல நிகண்டு போன்ற இன்று கிடைக்கும் பழைய சொல்லகராதிகளை நோக்கின், தமிழ் மொழியில் வேர்ச்சொல் தொகுதியின் சிறப்பு நன்கு விளங்கும். பின்னர் தோன்றிய சூடாமணி நிகண்டையும், அப்பால் தோன்றிய அகராதி நிகண்டு, சதுரகராதி போன்றவற்றையும் இந்த நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் தோன்றிய யாழ்ப்பாணம் கதிர்வேற்பிள்ளை அகராதியும், சில ஆண்டுக்களுக்குப் பின்னால் சென்னை அரசாங்கம் வெளியிட்ட தமிழ் "லெக்சிகனை'யும் பார்த்தால் தமிழ் இனத்தின் வளர்ச்சியோடு தமிழ் சொல்லகராதியும் எப்படி வளர்கிறதென்பது தெரியும்.
2500 ஆண்டுகளுக்கு முந்தியத் தொல்காப்பியம் தமிழ் மொழியின் இலக்கண முறைச் சிறப்பைத் தனிச் சோபையோடு காட்டுகிறது. 700 ஆண்டுகளுக்கு முன் பிறந்த நன்னூலும், தமிழ் இலக்கணத்தில் "பழையன கழிதலும், புதியன புகுதலும்' செய்தபோதிலும் தமிழின் அடிப்படை இலக்கண முறையில் கை வைக்காமல் தமிழின் புதிய வளர்ச்சிக்கு ஏற்ப இலக்கணத்திலும் புதிய விதிகளை வளர்த்திருப்பதைக் காணமுடியும்.
வளர்கிறது நம் அன்னை மொழி
பாரதித் தமிழைப் பாருங்கள்! இன்று சகல துறைகளிலும் வளர்ந்து வரும் தமிழைப் பாருங்கள்! தமிழின் வேர்ச்சொல் தொகுதி எப்படி மேலும் வலிவடைகிறது. தமிழின் சொல்லகராதி எப்படி மேன்மேலும் வளப்படுத்தப்படுகிறது. தமிழ் இலக்கண முறை அடிப்படைக்குக் குந்தகமில்லாமல் எப்படிப் புதுமை பெற்று வளர்கிறது என்பது நன்றாகத் தெரியும்.
வள்ளுவன், அவன் காலத்தில் யாவற்றையும் தமிழில் சொன்னான். கம்பன், அவன் காலத்தில் யாவற்றையும் தமிழில் சொன்னான். பாரதி, அவன் காலத்தில் யாவற்றையும் தமிழில் சொன்னான். வள்ளுவனும் கம்பனும் பாரதியும் இலக்கண முறையையும் சொல்லகராதியையும் கைதேர்ந்த விதத்தில் உபயோகித்து தமிழை வளர்த்தார்கள்.
தமிழை மேலும் வளர்க்க மொழியின் உண்மைகள் நமக்கு மிகவும் உதவிகரமானவை. அவையாவன: மொழியை முதலாளி மொழியென்றோ, தொழிலாளி மொழியென்றோ, எந்த ஒரு வர்க்கமும் தனி உரிமை கொண்டாட முடியாது. மொழி சமுதாய மக்களில் ஒவ்வொரு துளிக்கும் முழுக்கடலுக்கும் சொந்தம்.
எந்த மொழியும் ஒரு தனி வர்க்கத்தின் கருவியல்ல.
சமுதாய மக்கள் பரஸ்பரம் சகல விதத்திலும் ஈடுபாடு கொள்வதற்கும், உறவு கொண்டாடுவதற்கும் இன்றியமையாத கருவி மொழி.
புதிய புதிய சமூக அமைப்புகள் தோன்றும்பொழுது, புதிய புதிய உற்பத்தி முறைகளும், ஒட்டுறவுகளும், ஆட்சி அமைப்புகளும், வாணிபப் போக்குகளும், பண்பாட்டு வெளியீடுகளும், இன்னோரென்னவைகளும் தோன்றும். மொழி இவைகளை எல்லாம் பிரதிபலிக்க வேண்டும். மொழி அல்லது சொல்லகராதி சர்வசதா மாறுதலுக்கு ஆளாகிக்கொண்டே இருக்கிறது. தொடர்ந்து வளர்ந்து கொண்டிருக்கிற தொழிலும், விவசாயமும், வர்த்தகமும், போக்குவரத்தும், தொழில் நுட்பமும், விஞ்ஞானமும் தாங்கள் செயல்படும் பொருட்டுப் புதிய சொற்களாலும் வெளியீடுகளாலும் ஒவ்வொரு மொழியும் சொல்லகராதியைப் பெருக்கிச் செழிப்படையச் செய்ய வேண்டுமென்று தேவைப்படுகின்றன. தேவைக்குத் தக்கபடி வேர்ச்சொல் தொகுதியைப் பெருக்கவோ சொல்லகராதியை வளப்படுத்தவோ கொஞ்சமும் தயக்கம் காட்டுதல் கூடாது.
இவ்வாறு செய்தால்தான், எந்த மொழியும் சமுதாயத்தின் சகல ஈடுபாடுகளுக்கும், உறவு முறைகளுக்கும் பயன்படும். அவ்வாறு பயன்படாத மொழி அழிந்தொழிந்து போகும்.
அன்றிருந்த தமிழர்கள் அன்றைய நிலைமைக்குத் தக்கபடி சொற்களை உற்பத்தி செய்தனர். அதே போல் இன்றையத் தமிழர்களும் இன்றைய வளர்ச்சிக்குத் தக்கபடி தமிழில் சொற்களை உற்பத்தி செய்ய முடியும். சிறந்த வேர்ச்சொல் தொகுதியும் அற்புதமான இலக்கண முறையும் கொண்டது நமது தாய்மொழியாம் தமிழ்மொழி. டாக்டர் நீரா.சீனிவாசன் போன்ற புதிய எழுத்தாளர்கள் சகல விஞ்ஞான உண்மைகளையும் தமிழில் கூற முடியுமென்று முன் வந்திருக்கிறார்கள். ஒரு சாதாரண யந்திரத் தொழிலாளியிடம் பேசிப்பார்த்தால் அவன் நவீன தொழில் முறை நுட்பங்களைத் தமிழில் அனாயாசமாக வெளியிடுவதைப் பார்க்கலாம். எத்தகையப் பொருளாதாரப் பிரச்சினைகளையும் தமிழில் பேசவும் எழுதவும் வல்லார் எண்ணிக்கைத் தமிழர்களிடையில் பெருகி வருகிறது.
தமிழிலே சகல கல்வியும்
சோவியத் யூனியனில் ரஷ்ய மொழியில் மட்டுமல்ல அண்மையில் வளர்ச்சியடைந்த உக்ரேனியன், பைலோரஷ்யன், எஸ்டோனியன், லாட்வியன், லிதுவேனியன் போன்ற ஐரோப்பிய மொழிகளில் மட்டுமல்ல, மத்திய ஆசிய மொழிகளான உஸ்பெக், காஷக், அர்மேனியன், தாத்தார், அஜர்பைஜானபாஷ்கீர், டாக்மென் மொழிகளிலும் சகல பொருள்களையும் கற்றுக் கொடுக்கின்றனர்.
"தமிழ் நாட்டில் தேசியக் கல்வி நடைபெற வேண்டுமாயின் அகரமுதல் னகரப் புள்ளி இறுதியாக எல்லா விவகாரங்களும் தமிழ் பாஷையில் நடத்த வேண்டும் என்பது பொருள்' என்று, பாரதி "தேசியக் கல்வி' என்ற கட்டுரையில் குறிப்பிடுகிறார்.
""சென்றிடுவீர் எட்டுத் திக்கும் - கலைச்
செல்வங்கள் யாவும் கொணர்ந்திங்கு சேர்ப்பீர்!''
என்று பாரதி, தமிழ் மக்களை அழைக்கிறார்.
(14.4.62-இல் வெளியான கட்டுரை. கட்டுரைத் தகவல் உதவி: ஆர்.அன்பரசன்)
நன்றி - தமிழ்மணி
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக